تکنولوژی وای مکس (Wimax)

 

 

وای مکس(WiMax) برگرفته از کلمات Worldwide Interoperability for Microwave Access میباشد. یک فناوری ارتباطاتی است که انتقال بی سیم اطلاعات با استفاده از طیف وسیعی از روشهای انتقال را فراهم می کند. از ارتباطات یک نقطه ای به چند نقطه ای تا ارتباطات سیار و دسترسی های سیار به اینترنت...

این فناوری سرعتی معادل ۷۲ مگا بیت بر ثانیه را بدون نیاز به سیم فراهم می کند. وای مکس بر مبنای استاندارد IEEE ۸۰۲.۱۶ (دسترسی بی سیم با پهنای باند بالا) بوده و برای اولین بار، نام آن توسط، انجمن وای مکس که در سال ۲۰۰۱ تاسیس شد، پیشنهاد گردید. این انجمن، وای مکس را به عنوان یک استاندارد مبتنی بر فناوری last mile (دوربرد) که می تواند جایگزین خوبی برای ارتباطات باسیم و DSL باشد ، معرفی کرد.
موسسات تحقیقاتی به دقت در حال آزمایش وای مکس برای ارتباطات دور برد هستند. نتیجه این فعالیت ها ممکن است منجر به کاهش قیمت هم برای کاربردهای خانگی و هم تجاری شود و یا امکان دسترسی به مکانهایی که از نظر اقتصادی به صرفه نیستند را فراهم سازد. 
● تفاوت WiMax و Wi-Fi: از آنجایی که هردوی این مفاهیم در مسائل ارتباط بی سیم استفاده می شوند و هر دو نیز با Wi شروع می شوند ممکن است با هم اشتباه گرفته دشوند.اما اولین عاملی که آنها را به طور مشخص از هم متفاوت می کند در وسعت ارتباطات است به طوری که از Wi-Fi در ارتباطات محلی تا برد حداکثر ۱۰۰ متر استفاده می شود در حالی که از WiMax در شبکه هایی تا برد ۵۰ کیلومتر استفاده می شود.
● تفاوت اینترنت پرسرعت ADSL و WiMax فناوریADSL در بستر سیم تلفن قرار دارد، اما WiMax سیستمی بی سیم بوده و هیچ نیازیی به سیم، دستگاه و شاژ تلفن ندارد.
در WiMax محدودیت سرعت ومکان وجود ندارد، اما در ADSL منوط به مراکز مخابراتی و خط تلفن شاهد محدودیت ‏هایی هستیم.
WiMax به عنوان تلفیقی از Wi-Fi و شبکه های مخابراتی نسل سوم تلفن های همراه محسوب می شود و بر این اساس سازمان همکاری و توسعه اقتصادی پیش بینی می کند باافزایش میزان استفاده از آن می تواند اینترنت پرسرعت را به روستاها ببرد.

از سال ۱۳۸۳ با ارایه مجوزهای PAP، با موافقت اصولی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی به برخی از شرکت های علاقمند به فعالیت در حوزه بی سیم باند وسیع، مجوز راه اندازی شبکه رادیویی اعطا شد.
بدین ترتیب این شرکت ها براساس فناوری وای مکس و فناوری مشابه آن، نسبت به راه اندازی شبکه های باند وسیع در سطح تهران و مشهد اقدام کردند و در سال ۱۳۸۶ پس از تکمیل مراحل استاندارد سازی فناوری وای مکس در جهان، رگولاتوری اعطای مجوزهای جدید وایمکس را در دستور کار خود قرار داد.
این امر به برگزاری مزایده فناوری وایمکس در تابستان و پاییز ۸۷ و اعطای مجوز به چهار شرکت ایرانی در این زمینه منجر شد .
کنسرسیوم مبین پایا در ۳۰ استان، شرکت ایرانسل در استان های تهران، آذربایجان شرقی، اصفهان، خراسان رضوی، فارس و خوزستان،اسپادان در اصفهان و رایانه دانش گلستان در استان گلستان برندگان این مزایده اعلام شدند.

در مجوز پروانه وای مکس، ترکیبی از همه خدمات وجود دارد به طوری که کسانی که مجوز وایمکس را دریافت کنند، همه مجوزهای قبلی از جمله: ISP (Internet Service Provider)، ICP (Internet Content Provider)، تلفن اینترنتی (VOIP (Voice Over Internet Protocol)) اوریجینیشن و تلفن ثابت را نیز در اختیار خواهند داشت.

 

برگرفته از http://wimax.blogfa.com